„Przetwory owocowe” (dżemy, marmolady, powidła, konfitury itp.)
Definicje poszczególnych przetworów owocowych oraz wymagania dla surowców, z których mogą być produkowane zawarte są w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 lipca 2003 roku w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej dżemów, konfitur, galaretek, marmolad, powideł śliwkowych oraz słodzonego przecieru z kasztanów jadalnych (Dz. U. Nr 143, poz. 1398 z późn. zm.).
W ww. rozporządzeniu wskazano wymagania jakie produkt musi spełnić aby można było nadać mu konkretną nazwę, tj.:
Dżem - Ilość pulpy lub przecieru wymagana do wytworzenia 1 000 g wyrobu gotowego wynosi nie mniej niż 350 g,
z wyjątkiem pulpy lub przecieru z czerwonych porzeczek, czarnych porzeczek, owoców jarzębiny, owoców rokitnika, owoców dzikiej róży i owoców pigwy, w przypadku których Ilość pulpy lub przecieru wymagana do wytworzenia 1 000 g wyrobu gotowego wynosi nie mniej niż 250 g. Dodatkowo dżem musi mieć nie mniej niż 60% ekstraktu ogólnego, oznaczonego refraktometrycznie.
Konfitura - Ilość pulpy wymagana do wytworzenia 1 000 g wyrobu gotowego wynosi nie mniej niż 500 g.
Marmolada - Ilość owoców cytrusowych wymagana do wytworzenia 1 000 g wyrobu gotowego nie powinna być mniejsza niż 200 g, z czego nie mniej niż 75 g powinno być uzyskane z owocni wewnętrznej (endokarpu). Dodatkowo marmolada musi mieć nie mniej niż 60% ekstraktu ogólnego, oznaczonego refraktometrycznie.
Powidła śliwkowe - Ilość pulpy lub przecieru ze śliwek wymagana do wytworzenia 1 000 g wyrobu gotowego nie może być mniejsza niż 1 600 g.
Można zastosować nazwę produktu, dla której nie określono wymagań w ww. rozporządzeniu, np. przetwór wiśniowy słodzony, wiśnie w cukrze, mus owocowy, przecier owocowy.
Informacje wymagane na etykiecie:
Nazwa żywności (np. dżem; dżem ekstra; konfitura; konfitura ekstra; galaretka; galaretka ekstra; marmolada; marmolada galaretkowa; marmolada twarda lub miękka, powidła śliwkowe) wraz ze wskazaniem nazwy owocu, z którego wyrób wyprodukowano. W przypadku produktu z więcej niż jednego gatunku owoców, nazwę uzupełnia się wykazem owoców użytych do ich wytworzenia w kolejności malejącego wagowego udziału tych owoców. Nazwę uzupełnia się informacją o zabiegu przetworzenia jakiemu została poddana żywność, np. „pasteryzowany”,
Wykaz składników – poprzedza się nagłówkiem zawierającym wyraz „składniki”. Należy w nim umieścić wszystkie składniki środka spożywczego, w malejącej kolejności ich masy w momencie użycia przy wytwarzaniu tego środka spożywczego. Dodana woda oraz dodane produkty lotne wymieniane są w kolejności według ich masy w produkcie gotowym. Dodatki do żywności muszą być oznaczone nazwą funkcji technologicznej, po której podana jest ich szczegółowa nazwa lub numer E, np. „regulator kwasowości - kwas cytrynowy” lub „regulator kwasowości - E 330”, „substancja żelująca - pektyny” lub „substancja żelująca - E 440”. W przypadku gdy pozostałość dwutlenku siarki jest większa niż 10 mg na 1 kg wykaz składników uzupełnia się informacją o jego pozostałości,
Substancje lub produkty powodujące alergie lub reakcje nietolerancji - nazwa substancji alergennej, np. dwutlenek siarki w stężeniach powyżej 10 mg/kg jest podkreślona w wykazie składników z pomocą pisma wyraźnie odróżniającego ją od reszty wykazu składników, np. za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła,
Oznaczanie ilościowe składników – w przypadku gdy dany składnik występuje w nazwie środka spożywczego lub jest podkreślony na etykiecie słownie lub graficznie podajemy jego procentową zawartość w momencie jego użycia w produkcji. Informacja ta znajduje się albo w nazwie środka spożywczego, albo bezpośrednio przy niej lub w wykazie składników w powiązaniu z danym składnikiem, np. „truskawki 12%, jeżyny 11%, maliny 10%, jagody 5%”,
Ilość netto żywności – ilość netto może być poprzedzona wyrażeniem "masa netto" lub "zawartość netto". Masę netto podaje się w miligramach (mg), gramach (g) lub kilogramach (kg) z użyciem czcionki, której wysokość wynosi minimum: 2 mm - dla produktu o masie do 50 g; 3 mm - dla produktu o masie powyżej 50 g do 200 g; 4 mm - dla produktu o masie powyżej 200 g do 1000 g; 6 mm - dla produktu o masie powyżej 1 kg. Podając masę netto nie uwzględnia się tolerancji (±),
Data minimalnej trwałości – datę poprzedza sformułowanie: „Najlepiej spożyć przed …” – gdy data zawiera oznaczenie dnia lub „Najlepiej spożyć przed końcem …” – w innych przypadkach. Tym sformułowaniom towarzyszy sama data, albo odesłanie do miejsca, gdzie data jest podana w etykietowaniu (np. patrz wieczko). Data składa się z dnia, miesiąca i roku, w takiej kolejności oraz w niekodowanej formie, np. „12-05-2018”,
Warunki przechowywania – podaje się zaraz pod datą minimalnej trwałości,
Dane producenta – imię, nazwisko oraz adres,
Wskazanie zawartości owoców w produkcie gotowym do spożycia, obliczonej po odliczeniu masy wody użytej do sporządzenia ekstraktu wodnego - podaje się wyraźnie w tym samym polu widzenia co nazwę żywności przy użyciu wyrażenia „sporządzono z ... g owoców na 100 g produktu”,
Wskazanie zawartości cukru w produkcie gotowym do spożycia – podaje się wyraźnie, w tym samym polu widzenia co nazwę żywności przy użyciu wyrażenia „łączna zawartość cukru ... g na 100 g produktu”,
Dodatkowe wymagania–nazwa żywności oraz masa netto muszą znajdować się w jednym polu widzenia, tj. na jednej stronie opakowania. Nazwę żywności, wykaz składników, datę minimalnej trwałości, warunki przechowywania oraz dane producenta podaje się w sposób zapewniający wyraźną czytelność, z użyciem znaków o rozmiarze czcionki, której wysokość małej litery, wynosi co najmniej 1,2mm, a w przypadku małych opakowań, których największa powierzchnia ma pole mniejsze niż 80 cm2 - co najmniej 0,9 mm.