Nazwa żywności – w przypadku pieczywa podaje się informację o mąkach użytych do produkcji chleba, np. „chleb mieszany”, „chleb pszenno-żytni”, „chleb żytnio-pszenny” jest to pieczywo produkowane z mąki żytniej w ilości 10-90% i mąki pszennej; „chleb żytni” jest to pieczywo, w którym mąka żytnia stanowi od 90% do 100% sypkich składników zastosowanych według receptury, a mąka pszenna jest dodawana w ilości mniejszej niż 10%,
Wykaz składników – poprzedza się nagłówkiem zawierającym wyraz „składniki”. Należy w nim umieścić wszystkie składniki środka spożywczego, w malejącej kolejności ich masy w momencie użycia przy wytwarzaniu tego środka spożywczego. Dodana woda oraz dodane produkty lotne wymieniane są w kolejności według ich masy w produkcie gotowym. Dodatki dożywności muszą być oznaczone nazwą funkcji technologicznej, po której podana jest ich szczegółowa nazwa lub numer E, np. „środek do przetwarzania mąki - kwas askorbinowy” lub polepszacz funkcji technologicznej, po której podana jest ich szczegółowa nazwa lub numer E, np. środek do przetwarzania mąki - kwas askorbinowy lub „polepszacz -kwas askorbinowy”, „środek do przetwarzania mąki – E 300” lub „polepszacz - E 300”. W przypadku gdy dodajemy w produkcji składnik złożony, np. marmoladę, włączamy go do wykazu składników pod własną nazwą po której podajemy występujące w nim składniki, np. „marmolada wieloowocowa (przecier jabłkowy, przecier z czarnych porzeczek, przecier truskawkowy, przecier malinowy, cukier, substancja żelująca -pektyny, regulator kwasowości - kwas cytrynowy),
Substancje lub produkty powodujące alergie lub reakcje nietolerancji – nazwa substancji alergennej, np. zboża zawierające gluten, tj. pszenica, żyto, jęczmień, owies, orkisz, kamut, jaja, mleko, orzechy, soja, nasiona sezamu jest podkreślona w zakresie składników za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego ją od reszty wykazu składników, np. za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła,
Oznaczanie ilościowe składników – w przypadku gdy dany składnik występuje w nazwie środka spożywczego lub jest podkreślony na etykiecie słownie lub graficznie podajemy jego procentową zawartość w momencie jego użycia w produkcji. Informacja ta znajduje się albo w nazwie środka spożywczego, albo bezpośrednio przy niej lub w wykazie składników w powiązaniu z danym składnikiem, np. „mąka pszenna orkiszowa 24%”. Nie ma konieczności wskazywania zawartości mąki pszennej, czy żytniej w pieczywie pszenno-żytnim lub żytnio-pszennym, mimo, iż nazwa tych składników została podkreślona w oznakowaniu).
Ilość netto żywności – ilość netto może być poprzedzona wyrazem: "masa netto" lub "zawartość netto". Masę netto podaje się w miligramach (mg), gramach (g) lub kilogramach (kg) z użyciem czcionki, której wysokość wynosi minimum: 2 mm - dla produktu o masie do 50 g; 3 mm - dla produktu o masie powyżej 50 g do 200 g; 4 mm - dla produktu o masie powyżej 200 g do 1000 g; 6 mm - dla produktu o masie powyżej 1 kg. Podając masę netto nie uwzględnia się tolerancji (±),
Data minimalnej trwałości – datę poprzedza sformułowanie: „Najlepiej spożyć przed …” – gdy data zawiera oznaczenie dnia lub „Najlepiej spożyć przed końcem …” – w innych przypadkach. Tym sformułowaniom towarzyszy sama data, albo odesłanie do miejsca, gdzie jest podana w etykietowaniu (np. patrz nakrętka).Data składa się z dnia, miesiąca i roku oraz w niekodowanej formie np. „12-05-2018”,
Dane producenta – imię, nazwisko oraz adres,
Warunki przechowywania – podaje się zaraz pod datą minimalnej trwałości,
Obowiązkowe informacje umieszczone na wywieszce w przypadku wyrobów piekarniczych sprzedawanych luzem w obecności konsumenta lub pakowanej w jego obecności:
- Nazwa żywności,
- Dane producenta,
- Wykaz składników wraz z substancjami alergennymi,
W przypadku pieczywa należy podać dodatkowo masę jednostkową.
Dodatkowe wymagania – nazwa żywności oraz masa netto muszą znajdować się w jednym polu widzenia, tj. na jednej stronie opakowania. Nazwę żywności, wykaz składników, datę minimalnej trwałości, warunki przechowywania oraz dane producenta podaje się w sposób zapewniający wyraźną czytelność, z użyciem znaków o rozmiarze czcionki, której wysokość małej litery, wynosi co najmniej 1,2 mm, a w przypadku małych opakowań, których największa powierzchnia ma pole mniejsze niż 80 cm2 - co najmniej 0,9 mm.